MIKROPLASTIK

WSZYSTKO NA TEMAT MIKROPLASTIKU

Na temat mikroplastiku krąży wiele nie do końca prawdziwych informacji. Na przykład to, że odpowiedzialne za jego powstawanie są przede wszystkim opakowania z tworzyw sztucznych. Mało kto jednak wie, że główni winowajcy to drobinki powstające podczas ścierania się opon samochodowych, tekstylia, a także detergenty i kosmetyki. Dlatego też poniżej podsumowaliśmy najważniejsze informacje ze źródeł naukowych.

Czym jest mikroplastik?

Mikroplastik to małe „stałe, nierozpuszczalne w wodzie cząstki plastiku o średnicy pięciu milimetrów lub mniejsze” (definicja Programu Środowiskowego Organizacji Narodów Zjednoczonych, UNEP). Cząstki mniejsze niż jeden mikrometr (μm) określa się mianem nanoplastiku. Rozróżnienie to ma zasadnicze znaczenie, ponieważ tak małe cząstki bardzo trudno wyizolować z ich otoczenia za pomocą prostych metod, takich jak filtracja, które można zastosować w przypadku mikroplastiku.

Wyróżnia się mikroplastik pierwotny i wtórny. Mikroplastik pierwotny to świadomie wytwarzane małe cząstki stosowane np. w kosmetykach (pasty do zębów, peelingi itd.). Mikroplastik wtórny powstaje w wyniku rozpadu produktów z tworzyw sztucznych, zwłaszcza gdy produkty te przedostaną się do środowiska. Nasłonecznienie, sól morska, bakterie i ścieranie przyspieszają proces rozpadu. W zależności od rodzaju tworzywa sztucznego powoduje to różne konsekwencje dla środowiska, których jednak jeszcze nie do końca zbadano. Dlatego tym ważniejsze jest, aby tworzywa sztuczne zbierać, właściwie utylizować i poddawać recyklingowi. Swój wkład może tutaj wnieść każdy z nas.

Skąd pochodzi mikroplastik?

Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) każdego roku do środowiska dostaje się 3,2 miliona ton mikroplastiku. Jednak skąd dokładnie bierze się mikroplastik i gdzie można go znaleźć?

  • Głównym źródłem mikroplastiku są tkaniny syntetyczne i ścieranie się opon samochodowych
  • Opakowania z tworzyw sztucznych nie przyczyniają się do wprowadzania mikroplastiku pierwotnego do środowiska oraz mórz i oceanów
  • Obszary szczególnie narażone na zanieczyszczenie mikroplastikiem to oczyszczalnie ścieków, ścieki przemysłowe oraz obszary silnie związane ze ścieraniem się opon (UBA)
  • Ilość mikroplastiku generowaną przez zaśmiecanie w Austrii można oszacować jedynie w przybliżeniu i wynosi ona mniej niż 0,5% ilości zebranych odpadów z tworzyw sztucznych (UBA)
  • Ten niewielki procent można jeszcze zmniejszyć poprzez prawidłowe usuwanie i recykling opakowań z tworzyw sztucznych

Jak ALPLA radzi sobie z problemem mikroplastiku?

ALPLA zapobiega powstawaniu mikroplastiku i zwalcza go na kilka sposobów:

Stosowanie surowców pokonsumpcyjnych

ALPLA poza granulatami tworzyw sztucznych nie stosuje w procesie produkcji mikroplastiku pierwotnego. Mikroplastik wtórny może jednak powstać, gdy opakowania dostaną się do środowiska. Aby temu zapobiec, ALPLA konsekwentnie stawia na recykling surowców pokonsumpcyjnych. Dzięki własnym zakładom recyklingu na całym świecie zamykamy coraz więcej lokalnych obiegów odpadów. Ponadto dzięki specjalnym szkoleniom i akcjom uwrażliwiamy naszych pracowników.

Inicjatywa Zero Pellet Loss

W 2013 r. firma ALPLA dołączyła do inicjatywy Zero Pellet Loss (ZPL), aby w naszych zakładach zminimalizować straty małych cząstek z tworzyw sztucznych. Granulat to małe kulki surowego tworzywa sztucznego, które ze względu na swój rozmiar potrafią zniknąć w szczelinach, za maszynami lub utknąć w podeszwach butów pracowników. W ten sposób dostają się one do środowiska lub do zbiorników wodnych. Aby temu zapobiec, opracowano i wprowadzono wiele różnych środków, na przykład specjalnie wykonane odkurzacze, systemy wychwytywania w przypadku silosów lub wykonane na zamówienie sita do wody odpływowej. Nasi pracownicy przechodzą również specjalne szkolenia, aby zapobiec stratom granulatu.

Zwiększanie świadomości

Jednocześnie ALPLA od 2021 r. prowadzi międzynarodowe kampanie mające na celu zwiększanie świadomości konsumentów. Poprzez prezentowanie faktów dążymy do tego, aby tworzywo sztuczne było postrzegane jako cenny surowiec i nie trafiało do środowiska.

Wspieranie organizacji non-profit

ALPLA wspiera finansowo organizacje non-profit między innymi w walce z zanieczyszczeniem oceanów. Start-up The Great Bubble Barrier postawił sobie za cel oczyszczenie rzek i kanałów z odpadów z tworzyw sztucznych za pomocą bariery wykonanej z pęcherzyków powietrza. Plastic Collective działa natomiast w odległych lub mniej rozwiniętych regionach, zapewniając szkolenia i sprzęt niezbędny do tego, aby recykling materiałów nadających się do ponownego przetworzenia został uznany za model biznesowy i stał się wykonalny. Od końca 2021 roku wspieramy także organizację Nidisi, która buduje między innymi centra recyklingu w Nepalu i angażuje się na miejscu w tworzenie zrównoważonego systemu gospodarowania odpadami. Fundacja „Waste Free Oceans” zbiera odpady z tworzyw sztucznych w morzach i na wybrzeżach, a następnie przetwarza je na tzw. „plastik oceaniczny”.

CZĘSTO ZADAWANE PYTANIA

Mikroplastik stanowi poważne zagrożenie przede wszystkim dla ekosystemów morskich. Nie chodzi tu tylko o zanieczyszczanie mórz materiałem, który jest niezwykle trwały i rozkłada się przez setki lat. Problemem jest także oddziaływanie na organizmy morskie, takie jak foki, ryby czy małże, które wchłaniają mikroplastik w sposób bierny lub wraz z pożywieniem. Być może najprostszym rodzajem szkody – przynajmniej jeśli chodzi o organizmy morskie – według artykułu na stronie nature.com jest połykanie przez organizmy mikroplastiku bez wartości odżywczych, przez co nie spożywają one ilości pokarmu wystarczającej do przeżycia.

Ze względu na nasz łańcuch pokarmowy mikroplastik można oczywiście znaleźć także w organizmie człowieka. Zostało to już udowodnione w najnowszych badaniach naukowych. Jak dotąd niewiele jednak wiadomo o możliwym wpływie mikroplastiku na zdrowie ludzi, ponieważ badania w tej dziedzinie są dopiero w fazie początkowej. Obecnie naukowcy uważają, że stężenie mikro- i nanoplastiku w środowisku jest zbyt niskie, aby negatywnie wpływać na zdrowie człowieka.

Tutaj ponownie należy dokonać rozróżnienia między mikroplastikiem pierwotnym a wtórnym. Mikroplastik wtórny dostaje się do morza z powodu niewłaściwego usuwania odpadów z tworzyw sztucznych. W tej kwestii każdy z nas może przyczynić się do zapobiegania temu zjawisku, zbierając tworzywa sztuczne i usuwając je w odpowiedni sposób. W przypadku mikroplastiku pierwotnego samo jego uwalnianie jest spowodowane głównie używaniem produktów zawierających plastik, niekiedy także podczas produkcji, transportu lub recyklingu. Według IUCN mikroplastik pierwotny dostaje się do morza głównie czterema drogami:

  • Bezpośrednie uwalnianie do morza: np. z powłok statków
  • Przenoszenie przez wiatr: np. cząsteczki powstające poprzez ścieranie się opon samochodowych
  • Odpływy uliczne: np. oznakowanie poziome dróg
  • Oczyszczalnie ścieków: np. w przypadku włókien z prania w gospodarstwach domowych

Najbardziej znaną właściwością tych produktów jest efekt ścierania („efekt peelingu”). Cząstki mniejsze niż 60 µm nie są tutaj szczególnie odpowiednie, idealny rozmiar mieści się w zakresie 420 µm. Stosowane tworzywa sztuczne to: polietylen (PE), polipropylen (PP), politereftalan etylenu (PET), poliamid (PA), politetrafluoroeten (PTFE, „teflon”), polimetakrylan metylu (PMMA), polistyren (PS), poliuretan (PUR) i różne kopolimery. (badanie UBA Micro plastics)

Według badań przeprowadzonych przez Uniwersytet w Münster, w ramach których przebadano 38 różnych wód mineralnych w plastikowych butelkach jednorazowych i zwrotnych, butelkach szklanych i kartonach, mikroplastikiem zanieczyszczone są butelki zwrotne zarówno z plastiku, jak i ze szkła. Mniej cząstek znaleziono w butelkach jednorazowych i kartonach. Autorka badań Darena Schymanski podejrzewa, że ma to związek przede wszystkim z myciem butelek, które jest konieczne w przypadku butelek zwrotnych. Najmniej mikroplastiku zawiera woda z kranu. Więcej informacji na temat mikroplastiku w wodzie pitnej dostarcza również WHO.

Istnieją w tej kwestii różne możliwości:

  • Szkodliwe dla środowiska rozpuszczalne w wodzie związki plastiku i tym samym mikroplastik w kosmetykach oraz środkach piorących i czyszczących można rozpoznać w wykazie składników po takich określeniach jak Acrylate, Carbomer, Crosspolymer, Copolymer lub Polybutene. Wskazówka: stosowanie rozpuszczalnego w wodzie plastiku w certyfikowanych kosmetykach naturalnych i ekologicznych środkach czyszczących jest zabronione.
  • Nie należy używać tkanin syntetycznych (poliestru, nylonu ani akrylu): Włókna naturalne, takie jak bawełna, wełna, jedwab czy len, ulegają degradacji. W przypadku tkanin syntetycznych warto również stosować krótkie cykle prania w niskiej temperaturze i w pełnej pralce.
  • Poza tym ważne jest, aby prawidłowo usuwać tworzywa sztuczne i w ten sposób zatrzymywać je w obiegu. Wskazówka: Warto zbierać i utylizować opakowania z tworzyw sztucznych znalezione w środowisku naturalnym.
  • Należy częściej korzystać z transportu publicznego, aby ograniczyć pozostałości ze ścierania się opon

KONTAKT

Chętnie odpowiemy na Państwa pytania dotyczące mikroplastiku:

Zapraszamy do kontaktu pod adresem sustainability@alpla.com.

KONTAKT

Chętnie odpowiemy na Państwa pytania dotyczące mikroplastiku:

Zapraszamy do kontaktu pod adresem sustainability@alpla.com.